ANKARA’NIN TAŞI, GÖZLERİMİN YAŞI

Yıl 1936…Dönemin tarihsel olacak yapısı 19 Mayıs Stadyumu kapılarını Türk Gençliği’ne açacak.

Davetliler arasında yüce Atatürk’te var…..

Açılışı bir başka kahraman İsmet İnönü yaptı, konuşma sırası Atatürk’e geldi.

Mavi gözlerinin sihirli bakışlarıyla, şimdilerin viran yeşilliği Gençlik Parkı’nı büyüteç altına aldı..Tren Garı, Ulaştırma eski bakanlığına yönelerek, sonradan Yenimahalle olacak koca alana doğru dalıp gitti;

” Bu alanları hizmete açmalıyız… Herkese spor yaptırmalıyız…”

Yıl 2018…Koca koca yıkım makinaları geldi, altından girdiler üstünden çıktılar, dönemin tarihsel yapısını, elimize verdikleri molozlardan birer parça ile..

Yıkım heyetinin laco renklere bürünmüş protokol elbiselerle. ” Anı” fotoğrafları çektirmesi, ağlayan başkentin gözyaşlarıydı anlayamadılar…

Yoktan var edilen bir kasabanın tarihe meydan okuyan yapısı, şimdi buldozerlerin yıkım bestesi olmuşsa, ” Kemikleri sızlıyordur ” sözcükleri daha çok duyulacaktır…

Dünün kasabasını, bugünün devasa başkentini korumalıydık…Stadı ile, hipodromu, senfoni orkestrası, Gençlik Parkı, Opera binalarıyla..Heykellere tükürmek yerine onları cilalamak gerekirdi… Medeniyetlerin beşiği Ankara’nın bu denli ihmalkarlığı, aslında tarihe ihanetin belgesiydi ayırdında olamadılar..

Gözü dönmüş yıkımcıların, en büyük malzemeleri ” Kazma kürek ‘ iken , harç ve malaların gökdelen duvarlarına yapıştırılan beton yığınları ise birer kötü sunumun belgeleri olmalıydı…

Dokunsanız ağlayacağım…

Ankaragücü için Gençlerbirliği ve binlerce amatör sporcu ve kulüpleri için… Ve Ankaralılar için…

Lütfen geri verin aldıklarınızı, lütfen yıkmayın koruyun onları.. İstanbul’un tarihsel yapısı, ” Dede yadigarı ” ise Ankara ” Ata yadigarıdır ”

N’olur bari bunu anlayın..

METİN GÖREN