DOĞUM SANCILARI

Bunu bir tarafa yazın… Gençlerbirliği’nin Boluspor maçından 3 puanla ayrılması çok önemli bir artı… Kırmızı Siyahlılar, son 3 haftada ortaya koydukları futbol ve aldıkları sonuçlarla , kısmen de olsa umutları artırdı. Elbette henüz, beklediğimiz, arzu ettiğimiz Gençlerbirliği sahne almış durumda değil. Bunun neden ve sonuçlarını çok iyi biliyoruz. Takım nerede ise yeniden kuruldu. Bu transferlerin gerçekleşme süreci, takım olma ve ekip ruhu yaratma adına süreyi uzattı. Metin Diyadin’in her fırsatta aldığını çizdiği gibi, Gençlerbirliği, rakiplerine göre nerede ise 1 ay geriden geliyor. Böylesine zor bir lig için bu süre hiç yabana atılacak bir süre değil. Geride kalan maçlara baktığımız zaman, geçen sezon ki kadrodan çok az sayıda oyuncu forma şansı buluyor. Bu da uyum sürecini ve bir oyun karakteri ortaya koyma sürecini uzatıyor. Bu sezon tüm seyrettiğim maçta, Gençlerbirliği’ni, “Doğum Sancısı ” çeken bir takım gibi izliyorum. Kesinlikle bir ilerleme, bir yol alma var. Ama yeterli mi ? Tabi ki değil. Her hattın kendine özgü eksiklikleri var. Kalesinde, savunmasında, orta sahasında ve de hücum hattında olan eksiklerinin giderilmesi çok hızlı olmuyor. Ama bir kıpırdanma var. Kalede Ramazan, büyük bir hayal kırıklığı yarattı. Arkasından Übeyd’e tarihi bir şans geldi. Bundan sonra Ramazan’a  Übeyd’e vereceği destekten dolayı çok büyük iş düşüyor. Dilerim, Ocak transferinde Ramazan, Gençlerbirliği’ne kaleci aratmaz. Bunun altını ısrarla çiziyorum. Arda’nın savunmaya dönmesi çok sevindirici. Ama hala beyin ve yürek olarak döndüğünü düşünmüyorum. Bunu izlerken anlayabiliyorum. Kafasından artık bazı şeyleri çıkarıp, Gençlerbirliği’ne odaklanmalı. Zamanı gelince gönlündeki muradına  ulaşırsın. Bunu unutma sevgili Arda. Ömürcan’da her geçen gün bir ilerleme görüyorum. Mert Kula, kendisinden beklediğimiz, Keçiörengücü’ndeki performansının çok gerisinde. Savunmanın solunda Kerem Can Akyüz, tecrübeli bir oyuncu. Burada Metin Diyadin’in elli bir hayli güçlü. Muhammed Bayır, Abdullah Şahindere, Kerem Can’dan formayı heran kapabilirler. Bu takımın en sıkıntılı alanı orta saha. Kırmızı Siyahlılar, bu alanda henüz liderliğini ortaya koyacak bir oyuncu göremiyorum. Aksel Aktaş , bu rolü üstlene bilir mi ? Emin değilim. Bekleyip göreceğiz. Dmytro Grechyshkın, en fazla forma şansı bulan orta saha oyuncusu. Gerek hücum, gerekse savunma özelliklerine baktığımda , Ukraynalı oyuncu , “Bal Yapmayan Arı ” gibi duruyor. Bu alanının kanatlarında ciddi bir hareketlenme var. Sağda Barış Alıcı, solda Lualua Kazenga’da sürekli bir gelişme gözlemliyorum. Hücum hattında Sandra De Lima , Chıbuıke Eleke henüz arzulanan formu yakalamış değiller. Lima’nın gayret ve çabalarını görmemezlikten gelemeyiz. Ama yeterli mi ? Tabi ki değil. Eleke’de birşeyler var. Ama bir türlü ortaya koyamıyor. Tüm bunlar bir, “Doğum Sancıları”nın alametleri. Tabi bu sancılar sadece futbolcular ile sınırlı değil. Niyazi Aktaş ve yönetimi de bir “Doğum Sancısı” içindeler. Dilerim bu sancılarının ardından “Nur Topu” gibi bir evlat dünyaya gelir. Boluspor maçından alınan 3 puanı kimse yabana atmamalı. Özellikle ilk yarı çok kötü bir futbol vardı. 44 ve 45.dakikalarda rakip takım çok ciddi 2 gol pozisyonu değerlendirmedi. İkinci yarıda daha farklı bir Gençlerbirliği vardı.Golü erken bulup, ciddi gol pozisyonları yakaladı. Neticede sahadan 1-0 galip ayrıldı.Bu 3 puan gerçekten çok büyük bir artı bunu kimse unutmamalı.